Επιστροφή στην αρχική σελίδα
Οι άνθρωποι πάντα δυσκολεύονται να αποδεχθούν όσες αλήθειες "διαφωνούν" με τις απόψεις τους. Αντιπαθούμε μάλιστα τόσο πολύ τις κακές ειδήσεις που πολλές φορές προτιμούμε την πλάνη, επειδή δεν αντέχουμε τη σκληρή πραγματικότητα.
Οι Θηβαίοι πλήρωσαν πολύ ακριβά αυτό το ελάττωμα όταν επαναστάτησαν εναντίον του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Πίστεψαν (ή για την ακρίβεια θέλησαν να πιστέψουν) ότι η μακρόχρονη απουσία του στο Δούναβη σήμαινε πως είχε σκοτωθεί πολεμώντας τους εκεί βαρβάρους και βιάστηκαν να πολιορκήσουν τη Μακεδονική φρουρά της πόλης τους.
Όταν λοιπόν έφτασε η είδηση ότι ο Αλέξανδρος ζούσε και βάδιζε εναντίον τους με το στρατό του, δεν θέλησαν να αναγνωρίσουν την αλήθεια και προτίμησαν να πιστεύουν ότι τα νέα ήταν λανθασμένα και τους Μακεδόνες οδηγούσε ένας άλλος Αλέξανδρος, ο γιος του Αερόπου.
Απέναντί τους όμως είχαν πράγματι τον Αλέξανδρο του Φιλίππου ο οποίος σύντομα συγκρούστηκε μαζί τους κατέστρεψε ολοσχερώς την πόλη και τη χώρα τους.
Το ίδιο λάθος αφέθηκαν να κάνουν και οι Βρετανοί στον Β' ΠΠ κατά τις μάχες για την κατάληψη της Νορβηγίας. Όταν έφτασε η είδηση ότι οι Γερμανοί είχαν καταλάβει το στρατηγικής σημασίας βόρειο λιμάνι του Νάρβικ το βρετανικό επιτελείο αρνήθηκε να πιστέψει ότι οι δυνάμεις του Χίτλερ είχαν κινηθεί τόσο γρήγορα και προτίμησε να αποδώσει το μήνυμα σε λάθος, υποστηρίζοντας ότι στην πραγματικότητα είχε καταληφθεί το ασήμαντο λιμάνι Λάρβικ στα νότια της χώρας. Οι δυνάμεις τους λοιπόν δεν κινητοποιήθηκαν παρά μόνο πολύ αργά και οι Βρετανοί ανακατέλαβαν μεν για λίγο το Νάρβικ, αλλά τελικά έχασαν ολόκληρη τη Νορβηγία.
Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλα παραδείγματα, αλλά νομίζω ότι αυτά αρκούν για να αισθανθώ καλύτερα και να σας ομολογήσω ότι πρόσφατα έπεσα και εγώ θύμα της ίδιας αδυναμίας.
Δεν σκέφθηκα, ότι η εγκατάσταση αμερικανικών στρατευμάτων στο Ουζμπεκιστάν, σχετίζονταν με τις συμβουλές του Zbigniew Brzezinski (συμβούλου ασφαλείας του Προέδρου Κάρτερ) ότι:
"Η Ευρασία [Ευρώπη, Ασία και Μέση Ανατολή] αποτελεί το κέντρο της παγκόσμιας ισχύος … Το κλειδί για τον έλεγχο της Ευρασίας είναι οι Κεντροασιατικές Δημοκρατίες. Και το κλειδί για τον έλεγχο των Κεντροασιατικών Δημοκρατιών είναι το Ουζμπεκιστάν"
Δεν έδωσα σημασία όταν έμαθα ότι τον Ιούλιο του 2001 Αμερικανοί, Πακιστανοί και Ρώσοι πράκτορες συναντήθηκαν στο Βερολίνο και συζήτησαν σχέδια για στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν που θα ξεκινούσαν τον Οκτώβριο.
Δεν πίστεψα ότι υπήρχε δόλος πίσω από την αδιαφορία των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών προς τις προειδοποιήσεις Γερμανών, Ρώσων και Αιγυπτίων για κατάληψη αεροπλάνων και επιθέσεις αυτοκτονίας με αυτά. (Οι Γερμανοί μάλιστα είχαν αναφέρει ότι στόχος θα ήταν το World Trade Center, καθώς και ότι οι επιθέσεις θα πραγματοποιούνταν την εβδομάδα που ξεκινούσε στις 9 Σεπτεμβρίου.)
Θεώρησα τυχαία την πολύ βολική άφιξη (τη στιγμή ακριβώς που έπρεπε) μεγάλου αριθμού βρετανικών στρατευμάτων στην περιοχή του Περσικού κόλπου, καθώς η απόφαση για την ανάπτυξή τους είχε ληφθεί 4 χρόνια νωρίτερα.
Χαρακτήρισα υπερβολική την άποψη ότι η CIA γνώριζε από πριν για τις επιθέσεις και γι' αυτό η Deutschebank/AB Brown κέρδισε μεγάλα ποσά από αγοραπωλησίες παραγώγων της United Airlines. (Μέχρι το 1998 η Deutschebank/AB Brown διοικούνταν από πρώην διευθυντή της CIA, ενώ ο εν ενεργεία διευθύνων της τράπεζας παραιτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2001.).
Αντιμετώπισα ως προκατειλημμένη τη δημοσίευση ινδικής εφημερίδας ότι ο φερόμενος ως αρχηγός των τρομοκρατών της 11ης Σεπτεμβρίου Mohammed Atta χρηματοδοτήθηκε με 100.000 δολάρια από τον τότε διοικητή των Πακιστανικών μυστικών υπηρεσιών (ISI), Στρατηγό Mahmud.
Πίστεψα ότι ήταν λανθασμένη η είδηση της γαλλικής εφημερίδας Figaro πως η CIA συναντήθηκε τον Ιούνιο με τον Ossama Bin Laden στο Ντουμπάι, παρόλο που η Figaro ανήκει στον επενδυτικό (στρατιωτικών δραστηριοτήτων) όμιλο Carlyle Group όπου εργάζεται ο πατέρας Bush. (Μεγάλο μέρος αυτού του ομίλου ανήκε τότε στην οικογένεια Bin Laden, αλλά πωλήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2001, όταν το γεγονός αυτό άρχισε να γίνεται γνωστό στο ευρύ κοινό.)
Δεν δέχθηκα τους ισχυρισμούς πολλών ότι η πραγματική αιτία του πολέμου ήταν η αδυναμία συνεργασίας με τους Ταλιμπάν της αμερικανικής εταιρείας Unocal σχετικά με την κατασκευή αγωγού για τη μεταφορά του πετρελαίου των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών (Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν, Καζακστάν κ.λπ.) σε λιμάνι του Πακιστάν.
Όμως, πάντα έρχεται εκείνη η στιγμή που το ποτήρι ξεχειλίζει και πρέπει να παραδεχθείς την αλήθεια. Και για μένα αυτή η ώρα έφτασε όταν διάβασα ότι ο νέος προσωρινός πρωθυπουργός του Αφγανιστάν, ο Hamid Karzai, ήταν στο παρελθόν υπάλληλος της Unocal και συνεργαζόταν με τους Ταλιμπάν για την υλοποίηση αυτού ακριβώς του αγωγού!
Ίσως βέβαια να είμαι υπερβολικός και όλα τα παραπάνω να μην καταδεικνύουν την ύπαρξη σχεδίου πίσω από τον πόλεμο στο Αφγανιστάν. Δεν νομίζεται όμως κι εσείς ότι είναι πάρα πολλά για να είναι τυχαία;
Γιώργος Επιτήδειος gepiti@gepiti.com
Υ.Γ. Στη βιβλιογραφία θα βρείτε τις πηγές απ' όπου άντλησα αυτά τα στοιχεία, καθώς και πολλές άλλες "συμπτώσεις"
Βιβλιογραφία:
http://www.copvcia.com/stories/nov_2001/lucy_print.html
http://www.guerrillanews.com/war_on_terrorism/doc215.html
http://www.courrierinternational.com/numeros/579/6122001_analyse.asp?TYPE=archives
| Γραφτείτε συνδρομητές για να λαμβάνετε κάθε νέο άρθρο που δημοσιεύεται εδώ |
© 2001
Επιστροφή στην αρχική σελίδα