Αρχική Σελίδα | Γιώργος Επιτήδειος | Εγγραφή Συνδρομητών

"Μεταξύ Φίλων"

Ορίζοντας προτεραιότητες στη ζωή μας

Γιώργος Επιτήδειος (18/8/2001)
gepiti@gepiti.com

Πριν από αρκετά χρόνια μια επιχείρηση είχε καλέσει έναν εκπαιδευτή παραγωγικότητας για να διδάξει στα στελέχη της τεχνικές γρηγορότερης, αποδοτικότερης και ευκολότερης εργασίας. Ο εκπαιδευτής αποδείχθηκε πολύ καλός στο έργο του και σε λίγο χρονικό διάστημα το προσωπικό της εταιρείας έμαθε πάρα πολλά χρήσιμα πράγματα. Έτσι, στο τελευταίο μάθημα, όλοι περίμεναν με ανυπομονησία να ακούσουν τις συμβουλές του, καθώς τους είχε ανακοινώσει ότι στην αποχαιρετιστήρια συνάντησή τους θα παρουσίαζε τα σημαντικότερα και πιο ουσιαστικά απ' όλα τα πράγματα που τον είχε διδάξει η μακρόχρονη και πολύ επιτυχημένη καριέρα του.

Ξεκινώντας το τελευταίο μάθημα, ο εκπαιδευτής χωρίς να βγάλει μιλιά έβγαλε από κάποιο τσουβάλι ένα μεγάλο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με χοντρές στρογγυλές πέτρες. Όταν πλέον δεν μπορούσαν να χωρέσουν άλλες, έδειξε το βάζο στους απορημένους μαθητές του και τους ρώτησε:

- Για πείτε μου τη γνώμη σας. Αυτό το βάζο είναι γεμάτο ή όχι;
- Και βέβαια είναι γεμάτο, απάντησαν αμέσως οι μαθητές.

Χωρίς να τους σχολιάσει τα λόγια τους ο εκπαιδευτής έβγαλε από το τσουβάλι του ένα σακουλάκι με πολύ ψιλά βοτσαλάκια και άρχισε να τα ρίχνει κι αυτά μέσα στο βάζο. Τα βοτσαλάκια κύλησαν μέσα από τα ανοίγματα που άφηναν οι μεγαλύτερες πέτρες και κατάφεραν να γεμίσουν όσες κοιλότητες είχαν μείνει κενές. Τότε, ο εκπαιδευτής έδειξε και πάλι το βάζο και ρώτησε:

- Τώρα τι λέτε; Είναι γεμάτο;
- Μάλλον, απάντησαν οι μαθητές υποψιασμένοι πως κάτι περίεργο τους ετοίμαζε ο δάσκαλός τους.

Ακούγοντας την απάντηση ο εκπαιδευτής έβγαλε από το τσουβάλι του μια άλλη σακουλίτσα που αυτή τη φορά περιείχε άμμο. Έριξε την άμμο μέσα στο βάζο και εκείνη κύλησε ανάμεσα στα κενά που άφηναν μεταξύ τους οι πέτρες και τα βοτσαλάκια, γεμίζοντας έτσι το βάζο με ακόμη περισσότερο υλικό.

- Πώς το βλέπετε, ρώτησε τώρα ο εκπαιδευτής. Γέμισε επιτέλους;
- Όχι, απάντησαν με ένα στόμα οι μαθητές σίγουροι ότι ο δάσκαλός τους θα έβρισκε κάτι ακόμη να προσθέσει στο περιεχόμενο του γυάλινου βάζου.
- Έχετε δίκιο, είπε τότε ο εκπαιδευτής και βγάζοντας ένα μπουκάλι νερό από το τσουβάλι του έριξε στο βάζο όσο χρειαζόταν μέχρι να γεμίσει τελείως.

Μετά, γύρισε στους μαθητές του και τους είπε:

- Τώρα το βάζο είναι γεμάτο. Μπορείτε να μου πείτε τι συμπέρασμα βγάζετε από αυτή την επίδειξη που σας έκανα;
- Μάθαμε ότι όσο πιεσμένος κι αν είσαι από τις πολλές υποχρεώσεις, όταν διαθέτεις φαντασία υπάρχει πάντα η δυνατότητα να επιτύχεις περισσότερα πράγματα, του απάντησαν με ένα στόμα όλοι οι μαθητές του, βέβαιοι ότι κατάλαβαν επιτέλους το δίδαγμα του μαθήματος.

Ο εκπαιδευτής όμως τους κοίταξε χαμογελώντας και τους είπε:

- Κάνετε όλοι λάθος! Το δίδαγμα του τελευταίου μας μαθήματος είναι ότι αν θέλεις να χωρέσουν οπουδήποτε (στο βάζο, τη δουλειά ή τη ζωή σου) όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα πρέπει να ξεκινάς, δίνοντας πάντοτε προτεραιότητα στα πιο σημαντικά. Και τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή σας είναι η οικογένεια, η υγεία, η μόρφωση και ό,τι άλλο εσείς κρίνετε απαραίτητο. Δώστε λοιπόν πρώτα σε αυτά τον χώρο που δικαιούνται και να είστε βέβαιοι ότι θα ανακαλύψετε ακόμη αρκετό χρόνο και ενεργητικότητα για να προσθέσετε στη ζωή σας και ό,τι άλλο επιθυμείτε.

Γιώργος Επιτήδειος gepiti@gepiti.com

Υ.Γ. Η παραπάνω ιστορία δεν είναι δική μου. Μου την έστειλαν κάποτε ως chain letter (στα Αγγλικά) και την καταγράφω εδώ από μνήμης.

Γραφτείτε συνδρομητές για να λαμβάνετε κάθε νέο άρθρο που δημοσιεύεται εδώ

© 2001


Επιστροφή στην αρχική σελίδα